Czyż nie po to są właśnie przyjaciele, żeby podtrzymywać na duchu i wyzwalać w człowieku to co najlepsze?

Zawołaj pomocy, a zobaczysz ilu ludzi zarygluje drzwi. To smutne, gdy pełno ludzi a ani jednego człowieka.

Dopiero wtedy, gdy jest naprawdę źle, utwierdzasz się w przekonaniu, że przyjaciół można mieć wielu, lecz tych prawdziwych jest tylko kilku.

Z życiem jak na lodowisku, jedziesz byle do przodu. Jak się wywrócisz to wstaniesz, a jeśli masz partnera on nigdy nie pozwoli ci upaść. A jeśli tak się stanie to oboje się wywrócicie i oboje wstaniecie i zawsze będzie wam ciepło, bo razem.

Prawdziwi przyjaciele nie odchodzą. Nie oceniają nas i szanują wszystko co robimy, każdy nasz wybór. Zawsze są przy nas w gorszych momentach, wspierają. I nie ma słów na to żeby wystarczająco im podziękować.