Ludzie mogą Cię podnosić, ale Ty musisz wstać.

Nie pamiętasz o mnie na co dzień, gdy żyjesz jak w niebie, zapomnij więc również wtedy kiedy znajdziesz się w potrzebie...

Obiecaj mi, że tylko Ty będziesz obok mnie, gdy przyjdą gorsze dni.

Pamiętaj jak upadniesz to ja usiądę koło Ciebie i będę tam siedzieć dopóki Ty się nie podniesiesz.

Żadne z nas nie jest perfekcyjne, daleko nam do ideałów. Oboje mamy po tysiąc wad, ale oddajemy sobie nawzajem te najcenniejsze dla nas cząstki serca, które tak naprawdę są najłatwiejsze do zranienia, do rozłamania na poranione cząstki. Oddajemy je ze świadomością, że żadne z nas tego nie zaprzepaści. Troszcząc się o to co zdążyliśmy razem zbudować utwierdzamy się w przekonaniu, że jesteśmy dla siebie potrzebni, że bez siebie nie potrafimy oddychać. A w momentach, w których tęsknimy zdajemy sobie sprawę z tego, jak bardzo się kochamy...