Życie jest sceną. Bóg reżyserem. Człowiek aktorem. Diabeł suflerem.

Gdy oglądasz film z rodzicami i jest scena z ostrym seksem

To nie scena z horroru to przemoczony deszczem zwykły miś koala

Życie jest tylko przechodnim półcieniem, Nędznym aktorem, który swą rolę Przez parę godzin wygrawszy na scenie W nicość przepada - powieścią idioty, Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą.

Życie jest jak wybrana scena filmu, która trwa wiecznie. Tylko czemu akurat ja urodziłam się w horrorze?