Moim jedynym ukojeniem jest spanie. Kiedy śpię nie jestem smutna, nie jestem zła, nie jestem samotna.

Poznałam nowego przyjaciela. Ma na imię samotność.

Coraz częściej wkurzam się na ludzi i ich unikam. Po prostu nie chce mi się z nimi gadać ani nic.

Zawsze, gdy pilnie potrzebujemy z kimś porozmawiać, to nie ma nikogo w pobliżu.

Przychodzi taki czas, że zaczynam mimo wszystko tęsknić za przeszłością