Idzie burza jak by odzwierciedlała moje wnętrze dziś

Zastanawiałam się, dlaczego życie musi być czasem tak bardzo do bani, dlaczego ci, których kocham najbardziej, mnie zawodzą.

Zawsze się wydaje, że w innym miejscu będzie lepiej.

Przychodzi taki moment, że wszystko mnie przytłacza, dławi, paraliżuje. I wtedy czuję, że żyję w szklanej kuli, a świat jest zdeformowany jakbym patrzyła przez wypukłe szkło

Nie mam pojęcia co ze sobą zrobić. Co radzicie?