Tylko wrogowie mówią sobie prawdę.
Przyjaciele i kochankowie bez przerwy kłamią,
złapani w sieć zobowiązań.

Przyjaźń to strach przed samotnością,
a miłość to jeszcze większy strach przed osamotnieniem.

Mój drogi - prosiłaś cicho,
Patrząc się w oczy nieśmiele -
Będziemy żyli ze sobą
Naprawdę jak przyjaciele.

I cóż mi po przyjacielu,
Który ma parę warkoczy,
I ma najsłodsze usta
I najpiękniejsze oczy?

I cóż mi to za przyjaciel,
Co nie wychodzi bez matki,
Ma wachlarz, pióra na głowie
I jada tylko pomadki?