Nie ma w tym logiki, mijają dni, tygodnie, miesiące, a ja? Ja jestem zawieszona między przeszłością a teraźniejszością, zagubiona pomiędzy tym co myślę, a tym co czuję.

Trzeba żyć dalej, przestać żałować tego, co mogło być i skupić się na tym, co się ma.

Tylko przez dobre życie i bycie szczęśliwym pokonujemy gówno z naszej przeszłości.

Zapomnieć o przeszłości. nie martwić się o przyszłość i wykorzystać teraźniejszość jak napaleniec tanią dziwkę.

Ból sprawia, że stajemy się silniejsi. Łzy sprawiają, że stajemy się dzielniejsi. Złamane serce sprawia, że stajemy się rozsądniejsi. Więc dziękuję przeszłości za lepszą przyszłość.