Myślę, że aby przeżyć, trzeba znaleźć w sobie coś, co się lubi. Niektórzy powiedzą, że życie samotne to aspołeczność i egoizm. Ale człowiek jest wtedy niezależny i nie pociąga za sobą w otchłań innych, jeśli tam zmierza. Wielu ludzi boi się samotności. Ale mnie pomogła stać się wolnym, silnym i nietykalnym.

Czasami miłość wiedzie w otchłań nas samych, a co gorsza również ludzi, których kochamy.

Bo jeśli jutra nie ma, dziś to wieczność.

Wszechświat chce, by go zauważono. Ale my też chcemy być zauważeni przez wszechświat, chcemy, żeby wszechświat nie miał w dupie tego, co się z nami dzieje.

W jakieś dziwne zakrzywienie czasoprzestrzeni wpadłam.