Pokłóciłam się ze szczęściem, nadzieję kopnęłam w dupę, miłość wyzwałam od szmat, a ze smutkiem piję wódkę...

Nie ważna jest ilość przyjaciół których przy sobie mamy ale jakość relacji jaka między Wami panuje...

Czasem nie możemy się zrozumieć,\n czasem pragnę samotności.\n Lecz kiedy nie ma Cie przy mnie, \nwszystko wokół mnie złości.

Żyjesz dla tych kilku chwil i nie kupisz ich za nic.

- Poproszę lek przeciwbólowy. - A na co ma być? - Na serce. - A jaki rodzaj miłości? - Wielka, bezgraniczna i nieodwzajemniona. - Och, przepraszam, ale niestety wszystkie już zeszły, jest duże zapotrzebowanie.