Budzę się rano z przerażeniem i bliski płaczu wiem na pewno, że ani jedno znów marzenie, nie spełni mi się, ani jedno!

Nadzieja chodzi ramię w ramię z zawodem.

Jak się człowiek przyzwyczai, że nie dostaje tego, czego pragnie, to stopniowo sam nie wie już, czego naprawdę chce.

Nie ogarniam tego. Nie radzę sobie z nadmiarem emocji. Wszystko jest inaczej, nie tak jak miało być..

Nie ma nic gorszego niż człowiek, który się czegoś spodziewa... I którego nic nie spotyka.