I znów to samo. Co dzień zabija cię ten monotonny amok. Nie wiesz czemu nazwano go normalnością, wiesz tylko, że jest ci nie w smak. a złością zatruwasz najbliższych sobie, wtłaczając nowe dawki nienawiści w obieg.

Smutne jest to, że po tak zajebistych chwilach spędzonych razem, ludzie nagle przestają się znać.

Nienawidzisz mnie, tego co było między nami, ale widząc mnie, wspomnienia wybuchają jak dynamit !

Gdy nienawidzisz ludzi

Nienawiść do samego siebie sprawia, że człowiek napada na pierwszą napotkaną osobę.