Niektórzy ludzie uważają ,
że mogą wejść i wyjść,
z naszego życia tak po prostu,
lecz pewnego dnia będę,
zaskoczeni zamkniętymi drzwiami

Ludzie wierzą w to, w co chcą wierzyć.

Ludzie zwykle odkładają najważniejsze słowa na później, a ich bliscy odnajdują je w pośmiertnych listach.

Codziennie spotykam ludzi, niby znajomych a obcych, wymieniamy parę zdań i każdy z nas idzie w swoją stronę. Mam wrażenie, że nasze kontakty są niczym gra na scenie. Słowa nie płyną z głębi serca, a kurtyna przecież za chwilę i tak spadnie. Na tej scenie czuję się chyba jeszcze bardziej samotna niż zamknięta sama w pokoju, wsłuchując się w ciszę czy niedotyczące mnie rozmowy dobiegające zza okna.

Nigdy, przenigdy nie zrozumiem ludzi, którzy nie szanują czyjegoś snu. O jakiejkolwiek byłby godzinie.