To przykre kiedy osobę, która była nam kiedyś taka bliska mijamy teraz bez słowa. To smutne kiedy, z kim, z kim mogliśmy porozmawiać o wszystkim teraz nie mamy tematów.
Facebook jest jak więzienie. Siedzisz w nim bez przerwy nic nie robisz, masz zdjęcie z profilu, piszesz na ścianach i jesteś zaczepiana przez ludzi których kompletnie nie znasz.
Nie boję się natury, nie brzydzę się robakami, lubię spędzać czas na wsi, jednak boję się powiedzieć co tak naprawdę myślę, po prostu boję się ludzi i ich reakcji .