Gwiazdy nie muszą już spadać, czterolistne koniczyny mogą zwiędnąć, konie zachować swoje podkowy, a porcelanowe słonie opuścić trąby. Mam już swoje szczęście.

Cóż nam po pięknej nocy, kiedy nie ma z kim podziwiać blasku gwiazd...

A kiedy zaczęło się ściemniać, wskazałeś na niebo i powiedziałeś mi, że gwiazd jest tyle, ile rzeczy, które we mnie kochasz.

Tylko gwiazdy znają los człowieka. Wysoko z nieba wiem, że ktoś tam patrzy.

Fruń do księżyca, a jeśli Ci się nie uda, to i tak znajdziesz się wśród gwiazd.