Dusze przemierzają wieki, jak chmury przemierzają niebo i choć ani kształt chmury, ani barwa, ani wielkość nigdy takie same nie zostają, ciągle jest chmurą. I tak samo z duszą jest. Kto rzec może, skąd chmura przywiała? Albo kto tą duszą będzie jutro?

Najważniejsze spotkania odbywają się w duszy, na długo przed tym, nim spotkają się ciała.

Skoro chcesz wiedzieć, wyznać ci muszę, że nierozłączne są nasze dusze. Świt. Wstajesz światłem opromieniona, Czuję me serce w twoich ramionach.

Jest tak, że nie musisz widzieć się z kimś codziennie, a i tak czujesz jakąś moc i porozumienie dusz bez słów