Łatwiej się żyło, gdy mniej się widziało, czuło i rozumiało.

Przyzwyczaiłam się, że ludzie, na których zależy mi najbardziej, zwyczajnie odchodzą. Zostawiają mnie dla własnego szczęścia. Mają gdzieś moje życie i moje problemy. Nie obchodzi ich to, że dla nich byłam gotowa skoczyć w ogień, poświęcić wszystko, co mam. I to jest trochę przykre.

Tak naprawdę nie wiem co czuje. Codziennie bije się z myślami i zaprzeczam samej sobie, że jest dobrze chociaż wszystko się pieprzy. Nie potrafię nawet określić o co dokładnie chodzi, zbyt łatwo się wkurzam o zupełne błahostki lub nawet bez powodu. To jest prawdziwy burdel który ciężko będzie ogarnąć.

Co byś czuł, gdybyś wiedział, że osoba, na która teraz patrzysz za chwile odejdzie na zawsze?

Po prostu zawsze przy mnie bądź <3