Pokłóciłam się ze szczęściem, nadzieję kopnęłam w dupę, miłość wyzwałam od szmat, a ze smutkiem piję wódkę...

Czasem nie możemy się zrozumieć,\n czasem pragnę samotności.\n Lecz kiedy nie ma Cie przy mnie, \nwszystko wokół mnie złości.

- Poproszę lek przeciwbólowy. - A na co ma być? - Na serce. - A jaki rodzaj miłości? - Wielka, bezgraniczna i nieodwzajemniona. - Och, przepraszam, ale niestety wszystkie już zeszły, jest duże zapotrzebowanie.

A gdy jesteś gotowa zrobić wszystko, okazuje się, że nie możesz zrobić już nic

Miłość czasem jest zła, ale czasem jest dobra.