Lepiej nie wracać do tego co było...

Jestem kobietą. Moja wrażliwość powodowała, że nie umiałam sobie bez Ciebie znaleźć miejsca. Jak to jest, kiedy stajesz się na chwilę czyimś kosmosem? Kiedy do szczęścia, do życia, potrzebuje tylko Ciebie?

Rutyna rodzi się z zaniku intymności, wzajemnej akceptacji i zainteresowania.

Jestem singielką i nie dołuje mnie widok zakochanych. Przeciwnie! To daje wiarę, której nam wszystkim brakuje...

Już nigdy za tobą nie zatęsknię. Nie, ty nie jesteś tego wart. Dobrze mi się powodzi bez ciebie. Proszę odejdź wreszcie. Bo to nie ma żadnego sensu.