Przyjaciółki: Za co Cię kocham. Za to, że jesteś!

Naprawdę sądziłam, że będziesz dobry do poskładania mnie. W efekcie popsułeś wszystko jeszcze bardziej.

Chłopak z gitarą były dla mnie parą.

Ludzie rzeczywiście są jak domy o wielkich pokojach i mikroskopijnych oknach. Może to i dobrze, bo dzięki temu nie przestajemy siebie zaskakiwać.

Anatomia PRZYTULANIA. Mózg desperacka stara się spowolnić czas. Oczy zamknięte, ale źrenice wciąż się rozszerzają. Usta wzdychają cicho. Serce na chwilę zamiera. Leżeć mały, leżeć.