Coraz trudniej zrozumieć, jak szybko ludzie odchodzą, zostawiając przy nas tylko wspomnienia, pustkę i żal. Bez żadnych wyrzutów sumienia i skrupułów, znikają wmawiając nam, że będzie dobrze chociaż doskonale wiedzą, że to dwa najgłupsze słowa jakie można powiedzieć.
Czasami przychodzi w życiu człowieka taki moment, że ma już dość wszystkiego tak bardzo, że czeka tylko na moment by zrobić coś by o tym wszystkim zapomnieć.
Nie wymażę niczego z mojego życia. Każda rzecz, nawet najmniejsza rzecz doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie jak żyć.