I cierpię przez to, że nie potrafię czasem odwrócić się plecami do tych ludzi, którzy ranią mnie i mają mnie za nic.

Co mnie nie zabije, to mnie wzmocni, mówi jeden z najgłupszych sloganów psychologicznej nowomowy, bo to, co mnie nie zabije, może mnie zmienić, na długo albo na zawsze, w żyjącego trupa z wypalonym środkiem i pozorem ruchu.

Codziennie rano wstaję po to, aby się cieszyć każdą głupotą.

Nie lekceważ mnie, dlatego że jestem cicha. Wiem więcej niż powiem, myślę więcej niż mówię i obserwuję więcej niż sądzisz.

Ten, któremu starczy odwagi i wytrwałości, by przez całe życie wpatrywać się w mrok, pierwszy dojrzy w nim przebłysk światła.