Serce mi mówi, że ON to największy skarb jaki dostałam od życia. Rozum, że jeśli mnie zostawi będzie cholernie bolało.

Pewnego popołudnia położyła się, cierpiąc z miłości, tak jak nigdy dotąd nie cierpiała.

Siedzisz a po Twoich policzkach strumieniami płyną łzy. Płaczesz bo sobie nie radzisz. Bezsilność niszczy Cię od wewnątrz, wylewasz morze łez bo myślisz, że potem będzie lepiej ale na drugi dzień zdajesz sobie sprawę, że tak nie jest i nie będzie.

Po prostu dla niektórych osób mam za dużo litości i za wielkie serce a potem i tak mam skopaną dupę

Odejdź, ale nie mów że dla mojego dobra.