Z miłością jest tak: Nie zawsze odwzajemniona, często zraniona, nigdy nie zrozumiana i zawsze opłakana...

Wyrzuty sumienia to przebiegłe bestie. Ranią głęboko, a kiedy rana już się zabliźnia, posypują ją solą.

Rozwiązanie słuszne to nie zawsze rozwiązanie oczywiste. A czasami coś jednym wydaje się słuszne, innych rani.

Nie rozumiem tylko jednego, dlaczego miłość temu, który zranił przypomina się wtedy, kiedy złamane serce zaczyna się zrastać.

Najgorsze jest uczucie, gdy tracisz pewną osobę. Człowieka, który dotąd był sensem życia. Kimś, kto był w zupełności wszystkim. Czujesz, że życie wysuwa Ci się spod stóp. To boli, wiem. Ale starasz się żyć. Byle jak, ale żyć.