Ej książę! Wypierrdalaj z mego życia!

Czasem życie się sypie i nie możesz nic poradzić, kiedy wszystko co kochałeś nagle zaczyna Cię ranić.

Nawet bez naszego udziału wszystko ułoży się tak, jak ma się ułożyć, i choćby człowiek nie wiem jak się starał, prędzej czy później ktoś zostanie zraniony. Takie jest życie.

Ranimy siebie przyzwyczajając się do ludzi, którzy kiedyś o nas zapomną.

Boję się znów tęsknić i cierpieć, boję się łez kolejnej nocy, boję się że znów będę musiała stanąć naprzeciwko przeszłości.