Tęsknię za tą małą dziewczynką, która nie przejmowała się zdaniem innych, która płakała tylko wtedy, jak upadł jej lód albo, gdy zgubiła swoją ulubioną lalkę.

Chciałabym wrócić do tych chwil, kiedy moim największym zmartwieniem było, czy zdążę na wieczorynkę...

Pamiętasz te czasy gdy po przyjściu ze szkoły tylko zjadłaś obiad, szybko się przebrałaś i biegłaś na dwór bo tam już czekali na Ciebie inni, żeby się pobawić... TE CZASY JUŻ NIE WRÓCĄ!