Chciałabym wrócić do tych chwil, kiedy moim największym zmartwieniem było, czy zdążę na wieczorynkę...

Pamiętasz te czasy gdy po przyjściu ze szkoły tylko zjadłaś obiad, szybko się przebrałaś i biegłaś na dwór bo tam już czekali na Ciebie inni, żeby się pobawić... TE CZASY JUŻ NIE WRÓCĄ!

Powinniśmy cieszyć się chwilą póki trwa, a nie martwić się, że kiedyś przeminie.

Patrząc w okno odpływam w przeszłość i rozmyślam nad tym, co było kiedyś. Później powracam do teraźniejszości i po raz kolejny chcę cofnąć się do czasów dzieciństwa, gdzie wszystko było prostsze.

Brakuje we mnie tej małej dziewczynki, która nie martwiła się niczym...