Ja chcę być metafizycznie szczęśliwa i koniec.

Może człowiek, jak skóra na dłoniach, robi się twardszy pod wpływem stale zadawanego bólu.

Gdyby każdy patrzył na to czy komuś się podoba to co robimy czy nie to ludzie nie doszliby do niczego. Po prostu idź swoją drogą i miej w nosie co ktoś mówi o Tobie. W życiu i tak nikomu nie udało się jeszcze wszystkim dogodzić.

Najsmutniejszy rodzaj smutku to kiedy płaczesz pod prysznicem albo w łóżku w nocy, ponieważ nikomu nie pokazujesz, co naprawdę czujesz.

Czy imię mówi cokolwiek o człowieku? Jest tylko kwestią przypadku. A czy przypadek może decydować o tym, kim jesteśmy?