Człowiek wmówił sobie, że ma za krótkie życie, w związku z czym zwykł się tłumaczyć ustawicznym brakiem czasu. Tylko, powiedzmy, gdyby żył dwa razy dłużej, miałby go więcej? Wątpię. Jeśliby komuś udało się skonstruować zegar, który odmierzałby człowiekowi czas zmarnowany, pusty, i czas pełny, poświęcony jakiemuś pożytkowi, choćby własnemu, okazałoby się, że większość życia zmarnował. Więc może i tak życie dane jest nam w nadmiarze.

Wystarczy obniżenie poczucia własnej wartości plus wzbudzenie zazdrości oraz niekorzystne okoliczności, aby z człowieka wyszło zło...

Nosimy grymasy śmiejącej się śmierci.

Dlaczego kłamiemy? Bo czasem łatwiej jest powiedzieć kłamstwo niż bolesną prawdę.

Trochę chujowa jest perspektywa życia jeszcze tyle czasu z tymi samymi problemami w kółko i wciąż