Spłynęły odpowiedzi, po mokrym chodniku niezadanych pytań, wprost do studzienki zwanej nadzieją.

Popełniłam wiele błędów, wiem. Ale dzięki nim nauczyłam się, że życie nie jest takie proste i trzeba nauczyć się walczyć z każdą przeciwnością losu. Być silnym, nie poddawać się. Tylko wstać i walczyć o to by było nam jak najlepiej. Walczyć o swoje szczęście.

Powinieneś mieć tak ze sto rodzajów uśmiechu, dla każdej naiwnej po jednym.

Sztuka kamuflażu w życiu często się przydaje. Rozpadasz się w środku lecz nie pokazujesz tego wkoło by nie ranić tych, których kochasz.

Zastanawiam się czy myślisz o mnie i wspominasz te wszystkie wspólne chwile tak często jak ja...