Mam już taki charakter że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

Gdyby mężczyzna mógł zrozumieć myśli kobiety, to i tak by w nie nie uwierzył.

Stoisz przede mną. Uśmiecham się do Ciebie. Uważasz, że jestem szczęśliwa. Mylisz się. Jestem zagubiona. Samotna. A w mej głowie roi się od potworów. Nie mam z kim porozmawiać. Nie. Nie dlatego, bo nie ma człowieka. Człowiek jest. Tyle, że ludzie nie potrafią słuchać. Nie potrafią zrozumieć. Nie chcą zrozumieć.

Kochać jak to łatwo powiedzieć... Trzeba być trochę podobnym, by się rozumieć, nieco różnym, by się kochać.

Nie czujemy się kochani, dopóki choć jedna osoba na ziemi nie pozna nas dogłębnie. Takimi, jakimi jesteśmy naprawdę a nie takimi jakimi chcielibyśmy być.