Nie chcę żyć, nie chcę też umierać, proszę powiedz mi co mam robić teraz.

Upadam, żeby powstać. Wstaję, żeby biec. Biegnę, żeby wygrać. Ty też tak rób!

Podłoga stałą się moją ostoją, a myśl o tym, że już na niej leżę i dalej spaść nie mogę, stanowiła wielką pociechę.

Szalejący kryzys finansowy. Dzwoni bankier do bankiera: -Cześć stary, jak sypiasz? -Jak niemowlę. -Żartujesz? -Nie. Wczoraj cala noc płakałem i dwa razy się zesrałem.

Znowu poniedziałek!