Potrzebuję jednego całego dnia dla siebie. Z dala od całego tego syfu i myśli. Nie chcę nic. Z dala od ludzi, zapomnieć na chwilę o całym świecie i cieszyć się w końcu życiem.

Człowiek jest do wszystkiego w stanie przywyknąć, wytrzymuje ból, zrywa kontakt, zaczyna, zapomina, zdarza mu się zaprzepaścić największe namiętności. Ale czasami wystarczy byle głupstwo by się przekonać, że te drzwi tak na prawdę nigdy nie zostały zamknięte na klucz.

Po jakim czasie zapomina się zapach kogoś, kto nas kochał? A kiedy samemu przestaje się kochać?

Żegnaj, muszę cię zapomnieć. Autostradą wspomnień pędzę bezpowrotnie. Autostradą kłamstw...

Kiedyś sobie o mnie przypomnisz, ale wtedy to ja już nie będę Ciebie pamiętać.