Szukam siebie w sobie i nie mogę odnaleźć. Gdzie jest tamten dzieciak, który miał wiarę? Gdzie jest uśmiech, który pocieszał innych? I gdzie charakter, który zawsze był silny?

Często nie wiem sama czego chcę i gubię CEL pośród tysiąca innych celów, łatwo się rozpraszam, nie rozumiem zawiłości tego świata...

Gdzie byłam, jak mnie nie było?

Zgubiłam się, dążąc do uszczęśliwiania wszystkich wokoło.

Zagubiłam się gdzieś pomiędzy twoimi błękitnymi oczami, a zniewalającym uśmiechem :*