Gdy przychodzi ta cholerna chęć wykrzyczenia całemu światu prawdy, którą ukrywam w środku, zjawia się myśl, że przecież i tak nikogo to nie obchodzi, nie warto

Załamana? Słuchawki w uszy, głośność na full, ignoruj świat.

Może właśnie na tym polega odwaga, kiedy człowiek już o nic nie dba.

Mam Cię szanować i być dla Ciebie miła? Bez kitu, ale ja przyjaciół nie szukam.

Osiągnęłam już ten etap życia, kiedy nie czuję już potrzeby robić czegoś, aby zaimponować innym. Jeśli lubią mnie taką jaka jestem, to fajnie. A jeśli nie to ich, pieprzona strata!