Pogodziłam się już z faktem, że kochanie kogoś wymaga wytrwałości i wiary, a i tak nie daje to gwarancji na szczęśliwe zakończenie...

Dojrzałość to wiara, że nasze życie ma tyle sensu i celu, i jest na tyle wspaniałe, na ile takim je uczynimy.

Wiara w ludzi których kochamy zawsze pomaga.

Nadal jestem przekonana, że do pełni szczęścia brakuje mi tylko jednego mężczyzny.

Skąd się bierze przekonanie, że sobie poradzę?