Jednego jestem pewna nie można się poddać w walce o siebie, zrezygnować ze swoich potrzeb i z wiary w swoje możliwości.

Nie da się uciec do innego miasta, do innego miejsca, innego stanu. Przed czymkolwiek byśmy uciekali, to coś jedzie razem z nami. Zostaje z nami, dopóki nie znajdziemy sposobu, żeby się z tym zmierzyć.

Nie bój się wielkiego kroku. Nie pokonasz przepaści dwoma małymi.

Nie rób sobie krzywdy przez rzeczy na które nie masz wpływu. Bo depresja jak tyfus niszczy społeczeństwo. I niektórzy poddają się tej dziwce zbyt często....

To, że nieraz jest źle nie oznacza przecież końca, warto iść do przodu choćby po jeden dotyk słońca.