Żyjemy nieuważnie. Żyjemy na autopilocie. Nie jesteśmy tu i teraz, skoncentrowani na czasie teraźniejszym, tylko myśląc, myśląc i jeszcze raz myśląc o pracy w domu, w domu o pracy, rozmyślając o przeszłości lub przyszłości.
Nie ma w tym logiki, mijają dni, tygodnie, miesiące, a ja? Ja jestem zawieszona między przeszłością a teraźniejszością, zagubiona pomiędzy tym co myślę, a tym co czuję.