- Jak tam z Kamilem? - A spoko, nasz związek wszedł na kolejny etap. - Aaa co? Poprosił Cię o rękę? xD - Nieee..., zaczął przy mnie pierdzieć!

Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.

Dawno się przy nikim tak dobrze i swobodnie nie czułam ;)

Nie ma Cię, a ja oddycham swobodniej.

Kogo szukasz? - Kogoś prawdziwego. Kogoś, kto nie musi niczego udawać i przy kim będę mogła być sobą. Kogoś bystrego, ale z dystansem do siebie. Kto nie wstydzi się płakać w czasie symfonii, bo rozumie, że muzyka czasem nie mieści się w słowach. Kto zna mniej lepiej niż ja sama. Kogoś, z kim mam ochotę pogadać z samego rana i przed pójściem spać. Przy kim czuję, że zna mnie całe życie, chociaż tak nie jest.