Bo widzisz, kiedy już będę mogła oddychać, to trzeba będzie żyć. A ja tak bardzo boję się życia.

Boję się, że już nigdy cię nie przytulę, nie pocałuje, nie zobaczę, że Cię stracę...

Ale nie w tym rzecz, żeby być bez strachu. To niemożliwe. To nauka, jak kontrolować strach i jak być od niego wolnym, w tym sęk.

Nie odkładaj trudnych decyzji na jutro, nawet jeśli wiesz, że przyniosą ból. Jutro nie sprawi, że będzie łatwiej. Sprawi, że będziesz sparaliżowana strachem jeden dzień dłużej.

Czasem boję się zasnąć z powodu tego, co za sobą zostawiam.