Czasem mam ochotę po prostu uciec jak najdalej, gdzie nikt mnie nie znajdzie

Czasami mam ochotę być sama tak po prostu tak zwyczajnie.

Wieczorem, zmęczona codziennym udawaniem, że wszystko jest ok, wracałam do domu. Herbata, książka i marzenia o lepszym życiu. Czasami popłynęła jakaś łza, bo zmęczona już powieka nie zdołała jej utrzymać. Po niej pojawiały się kolejne. Przynajmniej ona nie była samotna..

Brakuje Ci tylko jednej osoby, a czujesz się jakby nie było nikogo.

Czy ktoś mnie w końcu pokocha taką jaka jestem, czy to tylko moje marzenie, które nigdy się nie spełni?