Nie mogę zasnąć w bałaganie swoich myśli.

Znowu nie mogłam spać. Leżałam ze słuchawkami w uszach i myślałam o marzeniach, których nie spełniłam. O ludziach, których nie chce pamiętać.

Kto powiedział, że noc jest od spania? Nie, nie, proszę państwa, noc jest właśnie od niszczenia sobie życia. Od analiz, tego co było już i tak zanalizowane milion razy. Od wymyślania dialogów, na które i tak nigdy się nie odważymy. Noc jest od tworzenia wielkich planów, których i tak nie będziemy pamiętać rano. Noc jest od bólu głowy od mdłości, od wyśnionych miłości.

Nie obwiniaj się bez przerwy. Obwiń się raz i żyj dalej.

Kiedy nie możesz usnąć i zastanawiasz się nad sensem swojego istnienia.