Prosiłem kota, żeby nie siadał na klawiaturze.

Nienawidzę życia. Tego życia, które tak bardzo Mnie zniszczyło.

Za bardzo wrażliwa, za mało twarda, dziecinnie naiwna, głupio uparta.

Czuję, że się rozpuszczam i znikam, bo jeśli na świecie nie ma nikogo kto cię kocha, czy w ogóle istniejesz?

Kiedy babcia pyta czy zjem jeszcze dokładkę