Gdy kogoś kochasz, nie przeliczasz tej miłości na uczynki. Nie licytujesz: ja dałam tyle,ty dałeś tyle. Po prostu ofiarujesz, nie myśląc o zapłacie.

Możliwe, że nie jesteśmy w stanie kochać właśnie, dlatego, że pragniemy być kochani, to jest dlatego, że domagamy się czegoś od tego drugiego (miłości), zamiast podchodzić do niego bez żadnych wymagań i pragnąć wyłącznie jego obecności.

Gdzie się wysyła ludzi którzy pojawiają się tylko jak coś chcą? Drzew mi szkoda, Księżyca też.

Dobroć dawana innym zawsze do nas powraca...

Bycie dobrym nie polega na byciu uprzejmym, tylko na pomaganiu, współczuciu i obdarowywaniu innych bez niczego w zamian, a co najważniejsze cieszeniu się z tego, że zrobiło się coś dla innego człowieka co jego uszczęśliwiło.