Dla dobra dziecka, matka zejdzie nawet do piekieł... by ono, zaznało odrobinę nieba, tu na ziemi...

Nie boje się obcych. Bardziej od nieznajomych przerażają mnie bliscy, których oczu nie poznaję.

Zachowam się jak przystało na wzgardzoną i porzuconą kochankę. Klasycznie. Odejdę z podniesioną głową. Z godnością i dumą. Łykając łzy. Potem będę ryczeć w poduszkę. A potem puszczę się z innym.

Pamiętaj, że człowiek się zmienia, jednak jego przeszłość nigdy.

Prawda o prawdzie jet taka, że rani, więc kłamiemy.