Nie mam willi, ani fury nie mam także kasy góry nie mam buzi jak z obrazka życie zbytnio mnie nie głaska wciąż upadam i powstaje smutkom zabić się nie daje z uśmiechniętą chadzam miną bo jestem zuch dziewczyną.

Nawet najdzielniejszym zdarza się upadek.

Upadłam, nikt nie podał mi ręki, wstałam jeszcze silniejsza.

Być zagubioną zanim się odnajdziesz, wcale nie oznacza, że jesteś przegrana.

W wielu momentach życia jedyne czego pragniemy to odpuścić i zrezygnować, a przecież sens tkwi w tym, by odszukać coś, co nie pozwoli nam się poddać. Musimy upadać po to, żeby umieć się podnieść. Podnosimy się po to, by za jakiś czas znowu upaść. Głupie? Nie, takie właśnie jest życie...