Żyć w przeszłości to trochę tak, jakby żyć pod wodą i oddychać przez rurkę.

Potrzebuję Ciebie, a nie wspomnień o Tobie...

I ta niepewność, która nie pozwala mi iść naprzód i zamknąć rozdziału, o którym chciałabym już zapomnieć.

Te chwile są z nami i nikt nie zabierze ich,dopóki my będziemy wciąż tacy sami.

dobrze by było żeby wspomnienia był jak smsy. można by usunąć te, których nie lubimy i zatrzymać te wyjątkowe dla których warto żyć.