Wszyscy jesteśmy przedziwną mieszaniną strachu, słabości, dobrych intencji i złych uczynków.

Nie boje się obcych. Bardziej od nieznajomych przerażają mnie bliscy, których oczu nie poznaję.

Jestem nieśmiała i wystraszona, ale chcę wierzyć, że świat jest dobry...

Seryjny morderca ciągnie kobietę do lasu. Kobieta krzyczy przerażona: Ale ponuro i ciemno w tym lesie. Bardzo się boję! Na to morderca: No, a ja co mam powiedzieć? Będę wracał sam...

Upiję się do nieprzytomności, a później Ci powiem, jak bardzo się boję miłości.