Bogactwo człowieka proporcjonalne jest do liczby rzeczy, z których potrafi zrezygnować.

Ten krępujący moment kiedy chcesz przytulić się do kogoś zajebiście seksownego, a potem... uderzasz w lustro ;-p

Nie mogę zgodzić się z ludźmi, którzy cenią skromność jako zaletę. Logik wszystkie kwestie powinien dostrzegać dokładnie tak, jak istnieją, a niedocenianie samego siebie jest takim samym zaprzeczeniem prawdy jak nadmierne przechwalanie się swoimi talentami.

Ludzie przy zdrowych zmysłach nigdy nie są dumni ze swoich talentów.

Jeśli nauka uczy nas czegokolwiek, to tego, że porażki powinniśmy przyjmować tak samo jak sukcesy, ze skromną godnością i wdziękiem