Każdy z nas czeka na osobę, dzięki której poranne wstawanie z łóżka będzie miało sens.

Wszystko bez sensu, lecz nic bez znaczenia.

Docierasz do półmetka życia i nagle zdajesz sobie sprawę, że nie zrobiłeś tego, co zamierzałeś, nie stałeś się tym, kim chciałeś zostać.

Znowu to zrobił, uciekł. Znowu zostawił mnie, kolejny raz mówiąc, że moje życie z Nim nie ma sensu. A ja kolejny raz upadłam na ziemię, łamiąc się od wspomnień, i próbując wykrzyczeć, że będę Go kochać zawsze

Sens istnieje. Tylko jest ukryty przed nami. Ukryty zbyt dobrze.