Rozstanie boli tak bardzo dlatego, że nasze dusze stanowią jedno. Może zawsze tak było i może na zawsze tak pozostanie. Może przed tym wcieleniem żyliśmy po tysiąc razy i w każdym życiu siebie odnajdowaliśmy. I może za każdym razem z tego samego powodu nas rozdzielano. Co oznaczałoby, że dzisiejsze pożegnanie równa się pożegnaniu sprzed dziesięciu tysięcy lat i stanowi preludium przyszłego pożegnania.

Tak chyba wyglądają wszystkie pożegnania, przypominają skok w przepaść. Najtrudniej podjąć decyzję, że się to zrobi. Kiedy już się leci, nie można zrobić nic.

Dobranoc, myszeczki, jutro znów rzeczywistość.

Tylko jeden moment, tylko jedna chwila, nie ma nic zostało wspomnienie . Bóg zabrał już Cie tak bez pożegnania. Zycie straszne jest, wszystko nagle traci sens.Wiem jedno,kiedyś będę z tobą w krainie wiecznej szczelinowości.

Są pożegnania, na które nigdy nie będziemy gotowi. Są słowa, które zawsze wywoływać będą morza łez i są takie osoby, na których myśl zawsze zasypie nas lawina wspomnień.